Dzień Solidarności i Wolności jest obchodzony co roku 31 sierpnia w rocznicę Porozumień Sierpniowych. Święto zostało ustanowione w celu upamiętnienia historycznego zrywu Polaków do wolności i niepodległości z 1980 roku.
31 sierpnia został ustanowiony Dniem Solidarności i Wolności jako upamiętnienie zrywu robotników z 1980 r. i podpisania porozumienia pomiędzy komitetami strajkowymi a rządem PRL. Nastąpiło to kolejno: w Szczecinie (30 sierpnia), w Gdańsku (31 sierpnia), w Jastrzębiu-Zdroju (3 września) i w Hucie Katowice w Dąbrowie Górniczej (11 września). Zawarcie porozumień stanowiło jeden z kluczowych elementów przemian w bloku wschodnim i otworzyło drogę do powstania niezależnych od władzy związków zawodowych, w tym NSZZ „Solidarność”. Władze zobowiązały się także do ograniczenia cenzury, do ponownego zatrudnienia osób zwolnionych z pracy po wydarzeniach 1970 i 1976 r. Zmiany miały zajść również w kwestiach gospodarczych.
„W celu upamiętnienia 25. rocznicy historycznego zrywu Polaków do wolności” Sejm 27 lipca 2005 r. uchwalił ustawę o ustanowieniu Dnia Solidarności i Wolności. Wnioskodawcy w uzasadnieniach projektów zaznaczyli, że „dzień ten ma przypominać wysiłek ludzi, którzy dawali świadectwo wierności idei Polski Niepodległej, a także być wyrazem hołdu dla osób, które przyczyniły się do powstania i zwycięstwa „Solidarności” oraz odbudowania suwerennej Rzeczypospolitej Polskiej”. Ma też upamiętniać historyczną rolę „Solidarności” w obaleniu systemu komunistycznego.
źródło: sejm.gov.pl
