15 marca 1948 roku Rejonowy Sąd Wojskowy w Warszawie skazał na karę śmierci rotmistrza Witolda Pileckiego, jednego z największych bohaterów europejskiego podziemia. Wyroki śmierci usłyszeli również jego współpracownicy: Maria Magdalena Szelągowska (zmieniona na dożywocie) i Tadeusz Płużański (podwójna kara śmierci) (zmieniona na dożywocie). Ppor. Makary Sieradzki otrzymał dożywocie, kpt. Ryszard Jamontt-Krzywicki 8 lat, Maksymilian Kaucki 12 lat, Witold Różycki 15 lat, Jerzy Nowakowski 5 lat więzienia.
W uzasadnieniu wyroków śmierci sąd wojskowy podał, że oskarżeni dopuścili się najcięższej zbrodni stanu i zdrady narodu, cechowało ich wyjątkowe napięcie złej woli, przejawiali nienawiść do Polski Ludowej i reform społecznych, zaprzedali się obcemu wywiadowi i wykazali szczególną gorliwość w akcji szpiegowskiej na rzecz generała Władysława Andersa. Prośby o ułaskawienie Witolda Pileckiego odrzucone. 25 maja 1948 r. o godz. 21.30 w więzieniu na Mokotowie w Warszawie wykonano wyrok śmierci strzałem w tył głowy. We wrześniu 1990 r. Sąd Najwyższy wszystkich uniewinnił.
red.
